Jest to park krajobrazowy, typu angielskiego o powierzchni 22 ha. Rozciąga się na trzech pagórkach, a jego walory krajobrazowe wzbogaca czterohektarowe lustro wody. W parku rośnie ponad tysiąc starych drzew, głównie klonów, dębów, lip, jesionów, świerków i kasztanowców. Z rzadszych okazów warto wymienić trójiglicznię, lipę szerokolistną i płaczący jesion. Cztery drzewa uznano za pomniki przyrody. Dwa dęby, nazwane „Zygmunt” i „Eliza” (ok. 280 lat) oraz dwa jesiony „Szwoleżer I” i „Szwoleżer II”.
Ślady pierwotnego założenia parkowego pochodzą z końca XVII w. i łączą się z działalnością Jana Dobrogosta Krasińskiego, który zbudował dwór.
W XIX w., po zbudowaniu neogotyckiego zameczku, zgodnie z romantyczną
modą, park przekomponowano i upiększono. Gen. Wincenty Krasiński przywoził ze swych zagranicznych wojaży sadzonki drzew i krzewów. Musiała to być przestrzeń uprządkowana, skoro w 1843 r. po przyjeździe z Drezna, odbyło się tu wielkie przyjęcie weselne Zygmunta i Elizy połączone
z festynem dla 4 tysięcy gości. Eliza, która pierwszy raz zobaczyła Opinogórę była urzeczona parkiem. Ostateczny kształt parku, wraz z wytyczeniem ciągów komunikacyjnych nakreślił Walerian Kronenberg w 1895 r. Park dzielił się na trzy strefy – park krajobrazowy między zamkiem a kościołem, sad i ogród nad stawem oraz zwierzyniec. Na terenie parku znajduje się szereg obiektów i miejsc zabytkowych jak Oficyna, pomnik Zygmunta Krasińskiego, ławeczka Amelii Załuskiej, kamienne meble, pomnik Bolesława IV, dom ogrodnika i dom z podcieniem.
Miejsce po dawnym dworze Krasińskich zlokalizowane jest w pobliżu pomnika Zymunta Krasińskiego. Historia dworu w Opinogórze sięga XV w., kiedy książęta mazowieccy zbudowali tu pierwszy dwór myśliwski. Nie wiadomo czy stał on w tym samym miejscu, ale na pewno w tym miejscu stał dwór z XVI w. zbudowany przez Jana Dobrogosta Krasińskiego, a po nim drugi z poł. XVII w. Ten ostatni dotrwał do pocz. XX w. i w nim mieszkał poeta ilekroć odwiedzał Opinogórę. W 1913 r. dwór rozebrano z zamiarem postawienia w miejscu nowego. Projekt nowego dworu wyłoniono na drodze konkursu ogłoszonego w 1908 r. Pierwszą nagrodę przyznano wówczas projektowi arch. Józefa Gałęzowskiego. Do realizacji jednak nie doszło wskutek zniszczenia Opinogóry podczas I wojny światowej. Konkurs w okresie międzywojennym stał się inspiracją do poszukiwań tzw. „stylu polskiego” w architekturze. Budowa nowego dworu trwała od maja 2006 r. do sierpnia 2008 r. 11 września 2008 r. nowy dwór Krasińskich, sto lat od ogłoszenia wyników konkursu architektonicznego, zistał oddany do użytku. Pomieścił on ekspozycję dotyczącą romantyzmu polskiego.
Pomnik Zygmunta Krasińskiego został odsłoniety w 1989 r. w 130 rocznicę śmierci poety. Jego autorem jest Mieczysław Welter. Jest to jedyny pomnik poety w kraju. Zgodnie z założeniami konkursu rzeźba ma charakter kameralny, przedstawia poetę – hrabiego, który powraca zarówno do Opinogóry, jak i własnych wspomnień związanych z tą miejscowością.
Marmurowa ławeczka ustawiona na osi pomnika, wykonana została w 1832 r. na zamówienie Amelii Załuskiej. Na frontowej ścianie ławeczki wyrzeźbiony jest napis:
„Niech pamięć moja zawsze ci będzie miła”.
Był to prezent dla Zygmunta Krasińskiego wystawiony na jego przyjazd z Genewy do Opinogóry. Amelia, daleką krewna poety była jego pierwszą miłością. Według relacji gości odwiedzających Opinogórę należy wierzyć, że każdy, kto dziś na ławeczce siądzie, ten się zakocha.
Powszechne w parkach romantycznych kamienne meble i siedziska zachowały się również w parku opinogórskim. Świadczą one o tym, ze przestrzeń ta była świadomie komponowana jako zamknięty zespół romantyczny. Kamienny fotelik pod starym modrzewiem, przy furtce prowadzącej do kościoła, nazywany jest „fotelikiem Cieszkowskiego”. Ten znakomity filozof był przyjacielem Zygmunta i odwiedzał go w Opinogórze.
